MAANDBOEK 2019

De speeltuin aan de J. C. Kapteinlaan, waar Schele Meijer aan het prikkeldraad hing! De OOSTERKERK , de lagere school en het DRIEHOEKJE SCHELE MEIJERS BROERTJE IS EEN ENGEL Familie DE HAAN Voor de kinderen in onze buurt zijn er weinig dingen waar we beducht voor zijn.  Het zijn de honden Puckie en Berry van de familie Zandt , beide flinke chow-chows en de recalcitrante puber van de familie Meijer die door ons hatelijk Schele Meijer wordt genoemd, die misschien ook wel 19 a 20 jaar was in die tijd en ons min of meer tiranniseert.  Hij mag graag pesten en je hebt zo ruzie met hem, want hij is lichtgeraakt en een paar jongetjes van 10 durven samen wel wat. Oosterhamrikkade Oosterhamrikkade 22 a Als ik alleen ben, dan ben ik zeer op mijn hoede:  Schele Meijer in de buurt?  Dan wegwezen, of sluipend erlangs en hopen. dat hij gepreoccupeerd is. Toch denk ik altijd nog met medelijden aan hem terug.  Hoe gevreesd hij ook is, misschien heeft hij in onze ogen v

NOORDERBAD Bij de tweede brug over het Oosterhamrikkanaal ligt op de hoek van de Diephuisstraat het Noorderzwembad. In de stad is er ook nog een Helperbad in Helpman, dat vrijwel identiek is aan het Noorderbad.  Beide baden zijn overdekt.  'LOEZENBAD' Een openluchtbad is er vlak achter het centraal station en het heet in de volksmond het ‘Loezenbadje’.  Het is een denigrerende naam en die is gegeven vanwege het feit dat jan en alleman hier zwemt en sommigen beweren dat er meer urine in het bad zit dan water.  Het bad heeft een slechte naam en we komen er alleen zeer af en toe, want thuis zijn ze bang voor infecties.  Het Noorderbad is zeer proper.  Als je binnenkomt ruik je direct die typische lucht van zeep, water met chloor en het geluid is ook karakteristiek voor een overdekt zwembad.  Het wil niet weg en galmt gigantisch.  In de kleedhokken staat altijd wel een meneer te dweilen met een dweil aan de stok. Zwemles van de lagere school krijg ik

Het Noorderplantsoen De HBS die ik bezoek, ligt in de binnenstad vlakbij het Noorder plantsoen, dat wordt geflankeerd door de resten van een oude stadsmuur voornamelijk bestaand uit een lichaam van aarde, waar je halverwege via een trap kan afdalen en dan loop je recht de Grote Rozenstraat in.  Als het hard heeft gevroren is dat de plek waar we op af stevenen om de vijvers te bereiken in het plantsoen en dan is het feest.  Massaal wordt er over het ijs gelopen met zo’n honderd man naast elkaar heen en terug.  Op het laatst gaat het ijs onder de druk helemaal om hoog staan en het geluid dat het lopen vrijmaakt is imponerend.  Op die momenten bewijst het ijs zijn taaiheid, wel buigen, maar barsten, ho maar.  Het zal ook talloze natte pakken opleveren.  Zo bestaan in die tijd de pauzes uit een constante uitdaging van het ijs dat geen krimp geeft. Dus kan het gebeuren, dat iemand die een plekje achteraf zoekt onder de bomen aan de vijverkant verrast wordt door inzakkend i