Laura Feitsma- Reitsma
Jan,
Wat zal het rustig zijn.
Niet meer opletten en op mijn hoede moeten zijn, zonder de opmerkingen van jou.
Je probeerde mij toch steeds op de kast te jagen, maar nu kan ik blijven zitten achter mijn bureau.
Ja, de telefoon die gaat nog al eens.
"Mag ik meneer De Haan van u?"
Het spijt mij, maar die werkt hier niet meer!
Tot ziens en wij komen elkaar vast nog wel tegen op de fiets.
groeten
LAURA
LAURA
Kijk.. ze lacht zonder gevoel,
Een onbereikbaar doel,
Wordt er toch nog nagestreefd.
Dij.. de geur van grootse moed, stroomt nog door haar bloed, maar waarom..??
Dij.. de geur van grootse moed, stroomt nog door haar bloed, maar waarom..??
Haar naam is Laura, een hele lieve meid
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt.
O Laura, een leven vol verdriet, al haar vrienden lopen buiten
Maar voor Laura geldt dat niet
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt.
O Laura, een leven vol verdriet, al haar vrienden lopen buiten
Maar voor Laura geldt dat niet
Proef de smaak van haar gevecht, het is zo onterecht, maar daar legt zij zich bij neer
Hoor de stemmen in haar hoofd, waardoor ze weer geloofd, maar waarom..??
Hoor de stemmen in haar hoofd, waardoor ze weer geloofd, maar waarom..??
Haar naam is Laura, een hele lieve meid
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt.
O Laura, een leven vol verdriet, al haar vrienden lopen buiten
Maar voor Laura geldt dat niet
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt.
O Laura, een leven vol verdriet, al haar vrienden lopen buiten
Maar voor Laura geldt dat niet
Maar waarom is alles nu voorbij.
Laat het leven je nooit meer vrij
Laat het leven je nooit meer vrij
Haar naam is Laura, een hele lieve meid
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt.
O Laura, een leven vol verdriet, al haar vrienden lopen buiten
Maar voor Laura geldt dat niet
In ’t groene land, in ’t stille land,
Waar paardebloemen groeien,
Daar leren ze plaatsnamen van de kaart.
’t Is Folkersma die daar voor hen staat,
Waar hij soms lispelt,
een kattestaart kwispelt
bij geografie.
een kattestaart kwispelt
bij geografie.
Hij soms wel eens boos is
En toch ook heel loos is.
Bij geografie.
In’t groene land, in ’t stille land,
Waar paardenbloemen groeien
En jaarlijks geheid wordt door ruimtegebrek.
Wanneer is het eind daar, het wordt haast te gek.
Waar Oane steeds stencilt
Een les gecanseld
Maar die De Haan dan
Zoals die zwamt manOp de dag voor de secrateresses zongen wij, Gerus Folkersma en Jan Thijs de Haan een AUBADE met het lied van Jan Smid:
in de deuropening van de secretaresse van het LAUWERS COLLEGE in Grijpskerk.
Het was bedoeld als een speciaal lied voor Laura Feitsma-Reitsma.
Laura zit op een stoel tussen Wassens en Stiksma
Bij een SINTERKLAASFEEST op het LAUWERS COLLEGE staan onder meer ook Reitsma en Jan Thijs de Haan
Reacties
Een reactie posten