Doorgaan naar hoofdcontent

LEGOBOUW GROOTEGAST


Zweden ...misschien geïnteresseerd!
Met een meterslange band, met veel technisch vernuft, maakte Maico Arts uit Oss zichtbaar hoe vloeiend legobouwsystemen in elkaar kunnen grijpen 
 
FOTO: JELLE RAAP

Ogen open voor architectuur en techniek op LegIomuseum

Overdag is hij chauffeur-machinist op een asfaltfreesmachine
Ronald van Hoexum (51) uit voorheen Niezijl en nu Drogeham stort zich 's avonds en in weekenden op zijn grote hobby : legobouw.

GROOTEGAST Van Hoexum is samen met zijn vrouw Eline (51) en de dochters Marie Ile (19) en Kimberley (21).
"Leuk voor hele gezin en goed voor je huwelijk.
Het werkt heel ontspannend".
Bij het tweedaags Bouwfestijn in het LegIomuseum in Grootegast zijn ze in het weekend uiteraard van de partij.
'Het is een stuk show, maar ook promotie", vertelt hij te midden bouwpaketten en tal van voorbeelden. 
Het gezin heeft zich eerder in de kijker gespeeld met een dertig meter lange legostad waarmee aan de grootste legiobeurs van Nederland is deelgenomen in de Jaarbeurs te Utrecht.
"Thuis heb ik net zoveel vierkante meters aan lego als hier",wekt dan ook geen verwondering.

Zoeken als sport
Thuis is sinds een drietal jaren een voormalige meubelzaak in Drogeham waar voldoende ruimte is om uit te stallen.
Zijn vrouw runt er een hobbywinkel die voor bijvoorbeeld het verkrijgen van sets en 'losse onderdelen' opengesteld is op woensdag, vrijdagavond en zaterdag.
"Het zijn er inmiddels 350.000", zo voegt Van Hoexum er doodgemoedereerd aan toe.
"Ze zijn verdeeld over 230 categorieën.
Dat is 's avonds een kwestie van samen de stenen sorteren en invoeren in de computer".
De uitdaging bij de hobby blijft naar zijn zeggen de zoektocht naar de ontbrekende stenen van een bepaalde grootte, kleur en vorm.
"Het is een sport ze bij elkaar te krijgen"
Bij de bouw spreekt voor hem en hen toe dat ze al stapelend diverse bouwtechnieken leren kennen en ze zich daarmee ook in de architectuur kunnen verdiepen.
"Het is vooral ontspanning", geeft hij aan over de hobbymatige samenwerking waarbij ook zijn schoonouders geregeld aanschuiven.

Hoe werkt dat?
De kleine duizend toeschouwers en vooral ook bouwers hebben met bollende ogen gezien hoe technisch vernuft en legobouw in elkaar kunnen grijpen.
Met een meterslange lopende band van Lego demonstreren Maico Arts (51) en zijn levensgezekkin Astrid (46) uit Oss er hoe tientallen balletjes lenig in beweging blijven.
Verdeeld over een vierkant van zes bij vier meter staan er tientallen bouwsels die aaneen zijn geschakeld.
"Het mooie bij de reacties vanuit het pobliek is wel dat sommigen zich concentreren op alleen de bewegingen terwijl anderen gebiologeerd naar de techniek kijken.
Af en toe is er de vraag:
"Hoe werkt dat?"
De man die zichzelf geen techneut noemt, maar wel een technicus heeft legobouw als hobby goed opgepakt na het bezoeken van een beurs in Belië.
Een gezinsuitje in Zwolle ging daar in 2005 aan vooraf.
"Dan zie je iets waar je denkt: dit moet ik ook een keer kunnen bouwen".
Inmiddels behoort hij bij de ver gevordenden waaraan SBS op 6 mei aandacht heeft besteed in het programma Verzamelkoorts.

Haven
Het virus van de legobouw heeft bij het Bouwfestijn van de organisatie Bouwsteen ook de jeugd snel te pakken.
De niet aflatende ijver van de jongeren resulteert in tal nieuwe projecten.
Zo maakte de 9-jarige Matthijs van der Wijk uit Marum binnen enkele uren een boot.
"En een haven" vult hij in het bijzijn van zijn vader René rap aan, want een boot moet een ligplaats hebben.
Hij verdient er een eerste prijs mee.
Gulia Brouwer (4) uit Sneek is niet minder blij met een derde prijs voor een lego-huis dat Waterpoortstad thuis hoort.
De Bouwsteen is als landelijke club van legobouwers en legoverzamelaars ingericht in 1994 en bestaat dit jaar dus een kwart eeuw

JELLE RAAP in WESTERKWARTIER

Kan het interessant zijn voor Jan Mark en Jens?


Reacties

Populaire posts van deze blog

JAN REIJMERINK, oud- leerling van de chr. mavo te Noordhorn

Jan Reijmerink is een oud- leerling Zijn vader, herinner ik me, was leraar van een HTS in Groningen. Later deed hij journalistiek, regisseren en schilderen. Hij zocht bij alle dingen.... iets wat hem in het vervolg zou bevredigen. Maar hij is nog steeds aan het zoeken en ontdekte, dat het zoeken hem veel voldoende gaf. Een veelzijdig man die alle dingen met veel plezier doet. Met bloemen in Zuidhorn vader en moeder! Met vader bezocht hij de tunnel in Noordhorn! JAN REIJMERINK Leerling op de school, waar ik leraar was, de christelijke mavo te Noordhorn. Ik zal de klasgenoten vermelden van JAN REIJMERINK, op wie ik erg gesteld was vanwege zijn uitgebreide interesse en inzet. Zijn vader trof  ik vaak bij de ouderespreekavonden. Hij was zelf ook leraar aan de HTS in Groningen. Ik heb bepaalde gedeeltes van Jan Reijmerinks site gekopiëerd. Ik zal de namen laten zien van de leerlingen, die met Jan in de vierde klas zaten in het jaar 1981 Biog

DE 'DRACHTSTER TRAM'

Uit: WESTERKWARTIER De 'Drachtster tram' reed na opheffing nog op speciale gelegenheden, zoals hier in 1973, dwars door de Tolbertstraat in Leek. Het goederenvervoer op die lijn werd in 1985 opgeheven. (Foto: collectie gemeente Leek)  De 'Drachtster tram' Vorig jaar zijn enkele ongebruikte stukken spoorlijn ten westen van de Paterswolde opgeruimd. Het waren de laatste restanten van de Drachtster tramlijn tussen Groningen en Drachten. regio De Drachtster tram (later goederenvervoer en bekend als Philipslijntje) deed meer dan '79 jaar dienst. De NTM is een afkorting voor de Nederlandse Tramweg Maatschappij, opgericht in april 1880 door twee Belgen.  In de daarop volgende jaren zou de NTM zich ontwikkelen tot de grootste vervoerder in de noordelijke provincies. Alleen al in Friesland had deze vervoersonderneming 175 kilometer stoomtramlijnen en 29 kilometer tracé voor de paardentram. Er was nog enige concurrentie bij plannen voor aanleg van de traml

KRAKKIE LOPEN bij de eerste CHBS

Het Noorderplantsoen De HBS die ik bezoek, ligt in de binnenstad vlakbij het Noorder plantsoen, dat wordt geflankeerd door de resten van een oude stadsmuur voornamelijk bestaand uit een lichaam van aarde, waar je halverwege via een trap kan afdalen en dan loop je recht de Grote Rozenstraat in.  Als het hard heeft gevroren is dat de plek waar we op af stevenen om de vijvers te bereiken in het plantsoen en dan is het feest.  Massaal wordt er over het ijs gelopen met zo’n honderd man naast elkaar heen en terug.  Op het laatst gaat het ijs onder de druk helemaal om hoog staan en het geluid dat het lopen vrijmaakt is imponerend.  Op die momenten bewijst het ijs zijn taaiheid, wel buigen, maar barsten, ho maar.  Het zal ook talloze natte pakken opleveren.  Zo bestaan in die tijd de pauzes uit een constante uitdaging van het ijs dat geen krimp geeft. Dus kan het gebeuren, dat iemand die een plekje achteraf zoekt onder de bomen aan de vijverkant verrast wordt door inzakkend i